Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Εσύ σε πόσες εκδηλώσεις μπορείς να πας;

Πρόσεξε τι θα απαντήσεις, διότι εγώ μπορώ να σου βρω τουλάχιστον μία εκδήλωση την ημέρα. Ακόμα και στην Κέρκυρα, την οποία, εντάξει, είπαμε την αγάπησα, αλλά δεν μπορείς να την πεις και κέντρο του πολιτισμένου κόσμου. Μολαταύτα, κάτι γίνεται. Κι εμείς είμαστε πάντα εκεί, όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη. Παρουσιάσεις βιβλίων, προβολές κινηματογραφικές, εκθέσεις, ημερίδες, διημερίδες, αφιερώματα, εκδηλώσεις, τελετές, τίποτε δε μας ξεφεύγει. Κι αν, παρ’ελπίδα, δεν μπορούμε να πάμε όλες, πάντα στέλνουμε αντιπροσώπους. Να μη δώσουμε το παρόν; Δε γίνεται!
Όχι ότι δεν έχω τίποτε να κάνω, μη με περάσετε για άεργη, μόνο για άνεργη. Αντιθέτως, συνήθως πνίγομαι. Ωστόσο, θέλω τουλάχιστον μια εκδήλωση τη βδομάδα να ‘ρθω στα ίσα μου. Εάν δε, μπορείς να πάρεις και βεβαίωση παρακολούθησης ή αναμνηστικό δωράκι ή κάτι τέτοιο, ακόμα καλύτερα. Λες και δε μου έφτανε η χαρτούρα που έχω μαζέψει, έχω κι ένα πάκο αξιοσέβαστου μεγέθους με βεβαιώσεις από συνέδρια, φυλλάδια εκθέσεων, σημειώσεις ημερίδων και άλλα συναφή. Όσο άσχετο κι αν είναι το θέμα.
Η αλήθεια είναι ότι τα συνέδρια και τις παρουσιάσεις βιβλίων λίγο τα βαριέμαι, διότι μιλάνε όλοι και πολύ κι αν δεν είμαι με τη Μαριλένα που κάνει ότι πυροβολεί αυτούς που δεν χωνεύει, δεν έχει πλάκα. Τα αγαπημένα μου είναι οι εκθέσεις. Πρώτον, διότι συνήθως έχουν μπουφέ και δεύτερον διότι συνήθως έχουν πολύ γέλιο. Όλοι είναι πολύ σοβαροί και προσπαθούν να γεφυρώσουν τις διαφορές αναρχοαυτόνομων και νεοφιλελεύθερων – για κάποιον περίεργο λόγο μόνο τέτοιοι πάνε στις εκθέσεις. Κι εγώ, φυσικά.
Και καλά, εγώ είμαι και ημίτρελη, πάω. Τι να κάνεις που σέρνω και τη Ρενάτα συνήθως μαζί μου, η οποία πιστεύω ότι όπου να’ ναι θα αυτομολήσει. Ήδη απέφυγε τεχνηέντως το αφιέρωμα στον Ακίρα Κουροσάβα, που ακόμα μου το χρωστάει βέβαια και θα ’ρθει το πλήρωμα του χρόνου. Διότι που πας αν δεν έχεις δει έναν Κουροσάβα τουλάχιστον; Σε αφιέρωμα, όμως, αν τον δεις στο σπίτι δεν πιάνεται.
Ακόμα κι εκδηλώσεις να μη βρω, όλο και κάνα μάθημα θα πετύχω. Από νοηματική μέχρι αστρονομία έχω παρακολουθήσει, για κάποιο λόγο που κανείς δεν ξέρει. Βέβαια, τώρα με την οικονομική κρίση, μάθε τέχνη κι άστηνε, διότι άμα πεινάσεις μια χαρά κάνεις το διερμηνέα στις ειδήσεις. Άσε που, σύμφωνα με το δάσκαλό μου της αστρονομίας, πουλάς και μούρη τα βράδια στις παραλίες, αν ξέρεις ποιο είναι το τάδε αστέρι και το δείνα νεφέλωμα, έτσι;
Πάντως, όσο και να κοροϊδεύω, η αλήθεια είναι ότι κάτι μου μένει από όλα αυτά. Εντάξει, χρειάζεται ένα φίλτρο, ή και δύο. Σίγουρα όμως, εκτός από το πάκο των βεβαιώσεων, έχω και απόθεμα γενικών γνώσεων, που πολύ χρήσιμες μου έχουν φανεί- και για να πουλήσω μούρη, ενίοτε!

3 σχόλια:

ΣΚΥΛΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ είπε...

Πουλάω μούρηη !! Εδώ η καλή μούρηηη!!
Α παρεπιπτόντως η Κέρκυρα είναι το κέντρο του πολιτισμένου κόσμου της Ελλάδας τουλάχιστον .

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με τον κύριο από πάνω μου :) Η Κέρκυρα είναι το κέντρο του πολιτισμένου κόσμου, μακράν! Επίσης, δεν πειράζει που με σέρνεις στα καταγώγια του Κροπότκιν (κατά το τα τηγανόψωμα του Κροπότκιν), αφού με ακολουθείς και εσύ στις χορευτικές εκδηλώσεις και με μεγάλη επιτυχία οφείλω να προσθέσω!

Κατερίνα είπε...

Ενταξει, χαλαρωστε λιγο, κι εσυ κι ο κυριος απο πανω σου! Σε λιγο θα μου πειτε οτι κι ο ιδιος ο Κροποτκιν στην Κερκυρα εμπνευστηκε τις θεωριες του...