Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Απογοήτευση-αγανάκτηση: 1-0

Πήγα κι εγώ στους αγανακτισμένους, οι οποίοι, πρέπει να ξέρετε, εδώ στην Κέρκυρα, έχουν μαζευτεί σε μια πολύ ειδυλλιακή κατά τα άλλα πλατεία, την πλατεία Δημαρχείου, όπου εκτός από αγανακτισμένους, έχει και ωραιότατα πλην πανάκριβα εστιατόρια, φούξια βουκαμβίλιες ολάνθιστες, καθώς και ένα φουντωτό δέντρο με λιλά λουλούδια, που το λένε τζακαράντα, όπως με πληροφόρησε η Ελένη, που σας έχω περιγράψει το κόλλημα που έχει φάει με τις ονομασίες των φυτών. Και μέσα σε όλα αυτά τα όμορφα έχουν κάτσει στα πεζούλια έξω από το Ντουόμο, τον καθολικό καθεδρικό της πόλης, όλοι οι αγανακτισμένοι και αγανακτούν κάθε βράδυ ανεξαιρέτως.
Απόψε, λοιπόν, πήγαμε κι εμείς, να ακούσουμε και να αφουγκραστούμε την αγανάκτηση. Αντ’ αυτού, ακούσαμε κάτι κοτσάνες που πιο μεγάλες δεν είχα ακούσει ούτε στις συνελεύσεις της Φιλοσοφικής, που, ως γνωστόν, είναι φυτώριο κοτσανολόγων. Επίσης, είδα το φίλο μου το Θανάση, που είχα πολύ καιρό να τον δω και χάρηκα (στις μικρές-αλλά και στις μεγάλες-πόλεις, είναι ωραίες οι διαδηλώσεις-συγκεντρώσεις-πορείες, βλέπεις όλους που έχεις καιρό να συναντήσεις) και, φυσικά, ρίξαμε πολύ γέλιο.
Εκεί που στεκόμασταν και σχολιάζαμε τα πάντα, με κίνδυνο της ζωής μας και της σωματικής μας ακεραιότητας, διότι ένας τύπος στο μικρόφωνο έλεγε πως ήξερε ποιοι είχανε σχολιάσει τα προηγούμενα λεγόμενά του και φαινόταν αρκετά θυμωμένος, οπότε αν τυχόν μας άκουγε, την είχαμε βάψει, εκεί, λοιπόν, αμέριμνες εμείς, έρχεται ένας άλλος τύπος και λέει στην Ελένη: «Ελισάβετ, κράτησες τα πρακτικά;». Η Ελένη, ανέκφραστη, τον κοιτάει, με σκοπό να καταλάβει αυτός ότι δεν πρόκειται για την Ελισάβετ. Μολαταύτα, αυτός επιμένει και της λέει «έλα, λοιπόν, που είναι;» και τότε η Ελένη του γκρεμίζει το όνειρο και του αποκαλύπτει την πικρή αλήθεια: «Δεν είμαι η Ελισάβετ», του λέει. Σοκαρισμένος αυτός απομακρύνεται, ψάχνοντας προφανώς την Ελισάβετ.
Στο μεταξύ, ο τύπος στο μικρόφωνο είχε αρχίσει να λέει κάτι περί άμεσης δημοκρατίας κι επειδή εμείς είχαμε και την πρακτικογράφο μαζί μας, δεν μπορούσαμε να φύγουμε, οπότε μείναμε να ακούσουμε. Κι έλεγε αυτός κάτι ασυναρτησίες (γιατί οι άνθρωποι λένε ασυναρτησίες; Ας μη μιλήσουν καθόλου καλύτερα), ότι δε γίνεται, λέει, άμεση δημοκρατία με πλειοψηφία, διότι η μειοψηφία θα είναι πάλι οι μαλάκες. Τι λε, ρε φίλε; Και που θα βρεις εσύ 500.000 να έχουν την ίδια γνώμη, για να μην έχεις απλώς πλειοψηφία, παρά ομοφωνία; Ούτε ο Περικλής δεν το κατάφερε αυτό, που, όσο να πεις, είχε και μια ρητορική ικανότητα παραπάνω από σένα. Κι ότι εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία, εντάξει, η γνωστή καραμέλα, τα έχουμε πει αυτά κι απ’ όταν γεννήθηκε εδώ η δημοκρατία, περιμένει τη μετενσάρκωσή της μπας και γλιτώσει.
Εγώ έχω ήδη νευριάσει, όπως φαντάζεστε, διότι δεν αντέχω παρωχημένες δημοκρατιολογίες και η Ελένη με τη Βίβιαν λένε πως πρέπει να του πούμε να κρατάει το μικρόφωνο κολλημένο στο σαγόνι για να μη χαλάει η ροή του ήχου (αυτά είναι κόλπα ζόρικα που οι ξεναγοί τα ξέρουν) κι αυτός συνεχίζει τις βλακείες, διότι, φίλοι μου, το μικρόφωνο είναι αρρώστια κι επίσης έχει μια ειδική κόλλα στη λαβή, στην οποία κολλάει το χέρι και δε λέει να το αφήσει.
Στη συνέχεια, πήρε το λόγο μια κοπέλα, η οποία άρχισε εντόνως να εγκαλεί όλους, λέει, τους Κερκυραίους να κατεβούν στο δρόμο. Ποιους, μωρέ; Τους Κερκυραίους; Οι οποίοι, τώρα που άνοιξε ο καιρός, αφήνουν τις BMW στο σπίτι και κατεβαίνουν στο Λιστόν με τις μηχανές; Αυτούς; Ή τους άλλους, που χωρίς τη Louis Vuitton, δεν πάνε ούτε στο σουπερμάρκετ; Δε με ενοχλούν ούτε οι BMW ούτε οι Louis Vuitton, απλά δε γίνεται να περιμένεις να κατέβουν αυτοί και να αγανακτήσουν, διότι γιατί να αγανακτήσουν; Δεν τους φταίει και τίποτα.
Προφανώς, η κοπέλα ήτο Κερκυραία, διότι είχε έντονη την τοπική προφορά, οπότε κι εγώ ξεστόμισα ένα τοπικό σύνθημα που γράφεται εδώ στους τοίχους της πόλης και το λένε «θάνατος τσ’ αρχόντους» και γυρνάει, παιδιά μου, μία και με κοιτάει τόσο δολοφονικά που είπα θα μαρμαρώσω, εκεί δα που στεκόμουν. Γιατί, καλέ; Τι είπα; Μπορεί να ήταν αρχόντισσα αυτή και να παρεξηγήθηκε.
Στο τέλος, ξαναπήρε το μικρόφωνο ο πρώτος τύπος, ο οποίος με νευρίασε χειρότερα, διότι είπε πως ξέχασε να αναφέρει τις προτάσεις του και πως θα τις ανέφερε τώρα: ανάθεμα κι αν άκουσα μια πρόταση. Το μόνο που είπε ήταν πως «η μυρωδιά της ελπίδας μυρίζει βενζίνη». Γιατί, ρε παιδιά, γιατί; Πρώτον, εδώ δεν έχουμε βενζίνη για να πάμε ως το Σαρόκο, θα τη χαλάσουμε για να φτιάξουμε μολότοφ; Και δεύτερον, είναι δυνατόν να μιλάμε ακόμα με αυτούς τους όρους; Κανένας εκσυγχρονισμός; Καμία πορεία προς τα μπρος; Η βία είναι η μόνη λύση; Πόσο ξεπερασμένο και απογοητευτικό μου ακούστηκε. Σα να μην είχε περάσει μια μέρα από τότε που ήμουν 19 χρονών, πριν από 12 χρόνια.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει; Οι άνθρωποι δε μαθαίνουμε από τα λάθη μας; Σε τι θα βοηθήσει και που ακριβώς θα οδηγήσει ένα ξέσπασμα βίας; Καλούσε αυτός κι έλεγε να γίνουμε επιθετικοί και δεν ξέρω ‘γω τι. Μα, η επιθετικότητα δεν οδηγεί πουθενά, σου προσφέρει ένα σύντομο ξέσπασμα και μια ανακούφιση της οργής και μετά πρέπει πάλι να μαζέψεις κάποια συντρίμμια. Κι ακόμα και τώρα, που τα συντρίμμια είναι εδώ, στις ζωές μας και στις ψυχές μας, εμείς, εκεί, κολλημένοι στην επιθετικότητα. Πολύ στενοχωρήθηκα και απογοητεύτηκα, δεν σας το κρύβω, πήρα το δρόμο για το σπίτι κι έκατσα να γράψω, να μου φύγει.
Όχι, βρε παιδιά, να συνεργαστούμε πρέπει και να συσπειρωθούμε, να έρθουμε κοντά, πως το λένε, να δώσουμε τα χέρια, αυτό κάνει ο κόσμος στις δύσκολες στιγμές, δεν πάει και να διαλύσει κι ο, τι έχει απομείνει όρθιο. Κι επίσης, να γελάμε και πότε πότε, ε; Αν γίνεται και συνέχεια.

20 σχόλια:

Vasia είπε...

ΩΩΩΩΩΩ, δεύτερο άρθρο μέσα σε μία εβδομάδα!!! Την έκαναν τη δουλειά τους οι αγανακτισμένοι μου φαίνεται.. Σε αγανάκτισαν...

Calliope είπε...

1) Τζακάραντα! Έχω μισό καρπό από ένα τέτοιο, μου το είχε πουλήσει ένας βραζιλιάνος για μενταγιόν και είναι τε ρά στι ο! Σίγουρα έχετε αυτό το βραζιλιάνικο φυτό στην Κέρκυρα;
2) Γιατί να μη γίνεται η άμεση δημοκρατία δηλαδή; Μήπως δοκιμάστηκε και ποτέ ή μήπως είδαμε χαΐρι με την έμμεση; Άσε και τα έβαλα στις εξετάσεις Κοιν. Πολ. αγωγής σήμερα, να ξεστραβωθούν και τα παιδάκια από τη μπάλα...

Κατερίνα είπε...

Μα, Βάσια μου, πολύ συγχίστηκα. Άσε που θα λείπω το ΣΚ και μάλλον δε θα ανεβάσω, οπότε, έπρεπε να αναπληρώσω.
Όχι, τζακάραντα, παιδί μου, τζακαράντα λέμε, γηγενές και ενδημικό, τι να μας πει κι η Βραζιλία.

Ανώνυμος είπε...

Ναι η μπάλα σας μάρανε? Καθηγήτρια προφανώς, ξεχασμένη σε κανένα νησί, μπαμπάς Μπατσόκ, συμβιβασμένη πλήρως στο σύστημα, και συνείδησιακό άλλοθι το θέμα των εξετάσεων για την άμεσο δημοκρατία...

Όσο για το άρθρο, έχει μία κάποια λογοτεχνική αξία, περιεχόμενο μικροαστ(ε)ι(κ)ο.
Φιλικά. Πάνος.

Κατερίνα είπε...

Λοιπόν, αρχαιολόγος-ξεναγός, ξεχασμένη στο νησί όντως, μπαμπάς παλαιός αριστερός, το σύστημα δεν υπάρχει πια ούτως ώστε να συμβιβαστώ και συνειδησιακό άλλοθι η ήρεμη επαρχία (το θέμα των εξετάσεων δεν το διάβασα, να σου πω την αλήθεια).

Όσο για το άρθρο, δε νομίζω ότι έχει καμία λογοτεχνική αξία, έχω γράψει και καλύτερα, περιεχόμενο εξομολογητικό (δε μπόρεσα να σκεφτώ κάποιο ανάλογο με το δικό σου λογοπαίγνιο).
Εξίσου φιλικά. Κατερίνα.

Vasia είπε...

Όχι Κατερίνα παιδί μου, για την Calliope έλεγε ο φίλτατος Πάνος, παρεξήγησες.
Σου το λέω διότι πέρασα την τελευταία μισή ώρα προσπαθώντας να απαντήσω στο ερώτημα που ωσαν βδέλλα μου καρφώθηκε στο μυαλό: "ποια μπάλα;"
Επίσης, έχω και μια άλλη ερώτηση: γιατί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις λέξεις αλλαγμένες; Π.χ. γιατί λένε "Μπατσόκ" όταν εννοούν "Πασόκ"; Μήπως γιατί ο Λαζόπουλος τους έμαθε να λένε "Μακακία" αντί "Μαλακία";
Λέω εγώ τώρα...
Πάντα φιλικά. Βάσια

Κατερίνα είπε...

Α! Έλα, τώρα κατάλαβα! Ομολογώ πως κι εγώ δεν το είχα καταλάβει αυτό με τη μπάλα, αλλά τώρα εξηγούνται όλα. Μάλιστα.
Όσο για τις αλλαγμένες λέξεις, δεν ξέρω γιατί το κάνουνε, πάντως εγώ το βρίσκω λίγο δεύτερο.
Φιλικά, εννοείται. Κατερίνα.

Ανώνυμος είπε...

Τα περί Λάκη δεν θέλω καν να να σχολιάσω.Εσείς που τον βλέπετε ξέρετε
Οι αλλαγμένες λέξεις...λίγο δεύτερο..
Από ουσία μηδέν..Ότι καταλαβαίνει ο καθένας..με συγχωρείτε που ταλαιπωρώ την καθαρή σας ελληνική γλώσσα.
Υ.Γ.1 Το ΜΠ.Α.ΤΣ.Ο.Κ ποτέ δεν ήταν αριστερό ,
Υ.Γ 2 Πράγματι έχεις γράψει καλύτερα άρθρα.
Υ.Γ 3 Σύστημα υπάρχει, λεφτά δεν υπάρχουν
Πάντα φιλικά. Πάνος

Vasia είπε...

Ώστε, φίλτατε Πάνο, ενοχλήθηκες επειδή υπαινίχθηκα ότι ανήκεις στην ομάδα όσων βλέπουν Λαζόπουλο και μάλιστα το έκανα χωρίς να σε ξέρω, βασισμένη απλώσς σε δυο-τρεις λέξεις που έγραψες σε ένα σχόλιο σε κάποιο blog. Άδικο, ε;
Θα ήθελα όμως να σου θυμίσω ότι αφορμή για το δικό μου σχόλιο υπήρξε η επιθετικότητά σου απέναντι σε άτομα που δεν γνωρίζεις και μάλιστα εκφρασμένη με τη μορφή μίνι βιογραφικού (με ειρωνικό-προσβλητικό περιεχόμενο). Δεν είναι άδικο αυτό που έκανες εσύ; Και μάλιστα βασισμένος σε δυο-τρεις λέξεις με τις οποίες προφανώς δεν συμφωνείς.
Και αυτή ακριβώς είναι η διαφωνία μου με την αναρχοαυτονομία και τους "αγανακτισμένους": για όλα φταίνε οι άλλοι. Ποτέ εμείς.
Η δική μου άποψη είναι να ξεκινήσει ο καθένας από το μικρόκοσμό του, για να μην πω απο τον εαυτό του. Ας είμαστε έντιμοι, ηθικοί και ευγενείς εκεί και μετά ας το διεκδικήσουμε στις πλατείες. Αυτό θα πει "άμεση δημοκρατία" σε σύγχρονα ελληνικά.
Όσο για το άρθρο της Κατερίνας, παρόλο που διαφωνεί με τη μόδα των αγανακτισμένων, δεν προσβάλλει κανένα και αυτό το κάνει άριστο (γιατί, κατά βάθος, είμαι οπαδός της αριστοκρατίας, με τη σημασία όμως των αρχαίων ελληνικών).
Φιλικά και μόνο φιλικά, Βάσια.

Κατερίνα είπε...

Φίλε Πάνο,
Εντάξει, ρε παιδί μου, δεν πειράζει και να έχεις δει και μια φορά Λάκη!
Εννοείται πως ότι καταλαβαίνει κανείς, η ουσία είναι μπόλικη, απλά πρέπει να έχεις λίγο, όσο πατάει η γάτα, χιούμορ για να την αντιληφθείς. Που να ξεκινήσω και τα πιο ουσιαστικά αστεία...

Υ. Γ. 1 Είπε κανείς το αντίθετο; Μάλλον άκυρη η παρατήρηση... Επίσης, σημαίνουν κάτι αυτά τα αρχικά; Μεγάλη απορία έχω.
Υ. Γ. 2 Και που είσαι ακόμη!
Υ. Γ. 3 Τίποτα δεν υπάρχει, ούτε σύστημα ούτε λεφτά ούτε οι μάγκες, τα πάτησε όλα το τρένο.
Φιλικά. Κατερίνα.

Κατερίνα είπε...

Φιλτάτη Βάσια,
Δυστυχώς η εντιμότητα, το ήθος κι η ευγένεια έχουν αρχίσει να θεωρούνται βρισιές.
Τώρα, με όχημα την αγανάκτηση, οφείλεις να είσαι κουτοπόνηρος και λαμόγιο, εξαιρετικά αήθης και οπωσδήποτε αγενής, διαφορετικά επονομάζεσαι πάραυτα κορόιδο.
Κρίμα.
Επίσης, κατά βάθος, κι εγώ είμαι οπαδός της αριστοκρατίας, αλλά μόνο επειδή κι εγώ όπως κι εσύ έχουμε και μια ελάχιστη γνώση της αρχαίας ελληνικής πολιτικής θεωρίας.
Σε φιλώ. Και σ' ευχαριστώ.

Calliope είπε...

Πάνο (σκέτο, καθόλου φιλικέ), γιατί αν κάποιος έχει χαρακτηριστικά ανθρώπων που γνωρίζεις πρέπει να είναι σαν κι αυτούς; Εξαιτίας τέτοιων σκέψεων έχω χαρακτηριστεί φασίστρια, αναρχικιά, ΝΔημοκράτισσα, συριζαία, μαρξίστρια και πασοκτζού! Ίσως πρέπει να τη δω αλλιώς να βγάλω και κάνα φράγκο!
Επίσης μπράβο που κατάλαβες ότι είμαι καθηγήτρια από τη φράση"το έβαλα στις εξετάσεις ΚΠΑ". Είσαι πολύ έξυπνος! Όσο για το νησί, 50-50 πιθανότητες να το πετύχεις, στην Ελλάδα ζούμε... Ξεχασμένο δεν το λες σε καμία περίπτωση, ίσως να γίνει στο μυαλό μου όταν φύγω κάποια στιγμή...
Συγγνώμη για το σοβάρεμα της ευθιξίας μου και μπράβο κορίτσια που πάντα χειρίζεστε έξυπνα και ψύχραιμα τέτοια πράγματα... Κάποτε θα τα καταφέρω κι εγώ!
Όσο για τον μπαμπά μου, καμία σχέση και μην τον ξαναπιάσεις στο στόμα σου! Σε πρωινάδικο ή σε μεσημεριανάδικο βγαίνεις;
Τέλος, ε ναι: η μπάλα με μάρανε αφού τη λάτρεψα στα 18 μου... Αλλά κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι είναι πιο επικίνδυνη ενασχόληση από το αν οι μπούκλες μού (προσέξατε τον τόνο στο μου, έτσι;) χαλάνε με την υγρασία!

Κατερίνα είπε...

Calliope, μη μου συγχίζεσαι, παιδί μου, γι' αυτό σού χαλάνε οι μπούκλες (και γαμώ ο τόνος).
Οι φίλοι σαν τον Πάνο είναι χρήσιμοι κατά βάθος, διότι χάρη σ' αυτούς μπορείς να επιδείξεις το απύθμενο πνευματικό βάθος και το λεπτό και καυστικό χιούμορ που διαθέτεις. Επίσης, χάρη σ' αυτούς μπορείς και να πηδήξεις σκέτο. Από τα νεύρα σου.
Ακόμα περιμένω τη διευκρίνιση για το τι σημαίνουν τα αρχικά ΜΠ.Α.ΤΣ.Ο.Κ. Μάλλον δεν ξέρει, κάπου το άκουσε και απλά το επαναλαμβάνει: συνήθης τακτική των μη εχόντων επιχειρήματα.
Και μην απολογείσαι για την ευθιξία σου, καλό είναι που την έχεις.
Σε φιλώ, πααρεμπιπτόντως.

Ανώνυμος είπε...

Επειδή είστε πιο ζώα από ότι αρχικά είχα φανταστεί, εδώ θα μπει ένα τέλος στον ιδιότυπο αυτό διάλογο.
Κάτι δες τι έγινε χθες στο Σύνταγμα και θα καταλάβεις τι σημαίνει Μπατσοκ. Αλλά σιγά μην καταλάβεις..
ΥΓ1. Συνεχίστε να βλέπετε dancing with stars και θα πάτε μπροστά.
ΥΓ2.Πολύ sex and the city βλέπεις..
YΓ3. Το χιούμορ σας είναι άθλιο.
Μιζέρια..πουά

Κατερίνα είπε...

Α, μάλιστα, τελικά έχεις επιχειρήματα. Με πιο τρανταχτό το ότι είμαστε ζώα. Το στηρίζεις κάπου;
Γιατί ιδιότυπος ο διάλογος; Κανονικός διάλογος είναι, με μόνη ιδιοτυπία ίσως το γεγονός πως ο ένας από τους συμμετέχοντες αδυνατεί να υποστηρίξει την άποψή του.
Δεδομένου και του ότι είμαι ένα μικρό και ανήξερο ζούδι, όπως πλειστάκις έχω πει, αν και είδα τι έγινε χτες στο Σύνταγμα, πάλι δεν κατάλαβα τι σημαίνουν τα αρχικά.
Πες μου: σημαίνουν κάτι ή είναι ευφημισμός για ένα κόμμα που ξεκίνησε με σοσιαλιστικές διαθέσεις, αλλά κατέληξε συνώνυμο της αστυνομοκρατίας; Μήπως αυτό ήθελες να πεις, ανώνυμε Πάνο; Αν ναι, χαίρομαι που σε βοηθώ στη διατύπωση, βλέπεις, δεν είναι και τόσο δύσκολο να φτιάξεις μια κανονική πρόταση.
Υ. Γ. 1 Χμ. Πάντως, με διαβάζεις. Κι επίσης, ξέρεις όλα τα προγράμματα της τηλεόρασης. Μπας και βλέπεις κι εσύ λίγη;
Υ. Γ. 2 Πρώτον, βαριέμαι το Sex and the city και δεύτερον, από που το συνήγες το συμπέρασμα αυτό;
Υ. Γ. 3 Έτσι είναι το σωστό χιούμορ: άθλιο.
Η δικιά μου τουλάχιστον η μιζέρια είναι και πουά, σπάει λίγο κι έτσι την παλεύω. Τη δικιά σου, που είναι μαύρη κι άραχνη, πως την αντέχεις;

Calliope είπε...

Αφού λοιπόν θες να μιλάμε με κατηγορίες ανθρώπων, πάρε και τη δική σου κατηγορία, Πάνο: νομίζεις ότι μόνο εσύ και οι φίλοι σου έχετε ανησυχίες και προβληματισμούς για τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα του κόσμου; Νομίζετε ότι μόνο εσείς έχετε σχηματίσει άποψη, αφού είδατε, ακούσατε, διαβάσατε, πάθατε και κρίνατε, ενώ όλοι εμείς οι υπόλοιποι (ως ζώα) αποκτήσαμε την άποψη του μπαμπά μας και μια ζωή ζούσαμε με αδιαφορία για τους άλλους; Πιστεύεις ότι δεν ξέραμε το ΜΠΑΤΣΟΚ ή ότι δε βλέπουμε τι γίνεται στο Σύνταγμα και σε άλλα πολιτικά-κοινωνικά σκηνικά στο παρελθόν; Μήπως σε ενοχλεί και το γεγονός ότι οι αγανακτισμένοι ίσως έχουν πολλούς βολεμένους που χάσανε τη βόλεψή τους και ξύπνησαν;
Αν η απάντησή σου σε όλα αυτά είναι "ναι", τότε ανήκεις στην κατηγορία των αναρχοαριστερών ελίτ.
Αν συγκέντρωσες 2 "ναι", είσαι ένας wanna be βολεμένος.
Αν δε συγκέντρωσες κανένα "ναι", έλα να γίνουμε φίλοι.
Αν δεν ξέρεις τι να απαντήσεις, τότε είσαι ένας γρινιάρης μπαχαλάκιας του διαδικτύου.

Vasia είπε...

Μπεεε μουουυ γαβ γαβ νιάου κοκορίκο κοκορίκο τσίου τσίου όινκ παπαπαπαπαπαπαπα αούουουου
Φίλε Πάνε (και Κάτε) τι ζώο είχες φανταστεί ότι είμαι;
Είμαι περίεργη, πώς να το κάνουμε. Πρώτη φορά με λένε ζώο διαδικτυακά (στα μούτρα μου πλειστάκις). Τι να γίνει, αυτά έχει η "άμεσος" δημοκρατία...
Μήπως ψηφίζεις Καρατζαφέρη;(για το "άμεσος" δημοκρατία το λέω)
Forever friends (μήπως αυτό το έβλεπες;)

Κατερίνα είπε...

Το αουυουου είναι λύκος, Βάσια μου;

Vasia είπε...

Λυκάκι...

ΤΒ είπε...

Παρακαλώ την Calliope να αντικαταστήσει την έκφραση "γκρινιάρης μπαχαλάκιας του διαδικτύου" με τον πολύ πιο εύστοχο, σύντομο και ενδόδημο όρο "τρολ (το)".

Φυσικά, το αρχικό κείμενο το βρίσκω λάθος, αλλά ίσως να περιγράφει αρκετά καλά τι παίζει εκεί που βρίσκεται η μπλογκογραφέας. Έχοντας προσφάτως κάποιες εμπειρίες από τις κινήσεις αγανακτησμένων σε δύο ελληνικά νησιά (διαφορετικά από αυτό της μπλογκεύουσας) + το σύνταγμα, έχω να πω ότι σε κάθε μέρος γίνεται κάτι αρκετά διαφορετικό.

Αλλού μαζεύονται μικροαστοί που ανησυχούν ότι δε θα τα βγάζουν πέρα, αλλού κομματικά στελέχη από διάφορα στελεχωμένα κόμματα, αλλού ΚΝΙτάκια, αλλού ακροδεξιοί, αλλού βοσκοί και ψαράδες, αλλού αυτό, αλλού εκείνο.

Τώρα, όσοι είναι μακριά από το χορό, τον πετεινό κεφάλα. Θέλω να πω, το να παρακολουθείς τα κινήματα των αγανακτησμένων εξ αποστάσεως είναι σαν να κάνουν σεξ οι γείτονές σου, από την άποψη ότι όσο δεν ακούγονται, δε δίνεις σημασία, αλλά μόλις ακούσεις την κοπέλα να ουρλιάζει, πετάγεσαι στο μπαλκόνι και φωνάζεις "ΑΞΙΟΣ ΑΞΙΟΣ".

Μετά από λίγο, όμως, αρχίζεις και βαριέσαι, γιατί στο κάτω κάτω αυτοί κάνουν σεξ, εσύ προσπαθείς απλά να κοιμηθείς και δε σε αφήνουν, έχει και ζέστη, έχει και κουνούπια, κι αρχίζεις να τα παίρνεις κάπως. Βέβαια, καλά κάνουν τα παιδιά και χαίρονται τον έρωτά τους, αλλά κι εσύ να μην κοιμηθείς;

Τελικά, την αράζεις σε μια παραλία όπου για να κοιμηθείς προσπαθείς να βρεις τις τραβηγμένες από τις τρίχες της μασχάλης αναλογίες αυτής της κατάστασης με τους αγανακτησμένους και τα κινήματα. Μόλις πάει να σε πάρει ο ύπνος, σκάει μύτη ο ήλιος στον ορίζοντα κι εσύ επιστρέφεις σπίτι.

Πας να μπεις, αλλά δεν έχει χώρο να περάσεις. Κόσμος είναι μαζεμένος, αστυνομία, χαμός. Τελικά μαθαίνεις ότι οι γείτονες δεν έκαναν σεξ, όπως νόμιζες, αλλά σφαζόντουσαν, όχι μεταξύ τους, αλλά από σεσημασμένο κακοποιό.

Κι ένα ανέκδοτο:
- Συγνώμη κύριε, τι κάνετε εδώ πίσω από αυτό το σταντ;
- Α, δεν τα μάθατε; Απήγαγαν τον πρωθυπουργό και ζητάνε 1000000 ευρώ για να μην τον λούσουν με βενζίνη και τον πυρπολήσουν.
- Ουάου, δεν το έμαθα αυτό, Πίσω από τον κόσμο τελείως! Κι εσείς τι ακριβώς κάνετε εδώ;
- Ε, ναι, μόλις το μάθαμε, είπαμε να κάνουμε έρανο να μαζέψουμε όσα μπορούμε, καταλαβαίνετε;
- Κι έχετε μαζέψει πολλά ως τώρα;
- Ε, γύρω στα 20 λίτρα.